ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ
ΜΕΡΙΚΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Πολλοί πιστεύουν ότι ο καρκίνος είναι μια πρόσφατη ασθένεια και ότι οι αιτίες του σχετίζονται με την σύγχρονη ζωή. Αυτό δεν είναι αλήθεια γιατί ο καρκίνος είναι μια πολύ παλιά ασθένεια. Ορισμένοι τύποι καρκίνου είναι γνωστό ότι υπάρχουν από τα προϊστορικά χρόνια. Ασθένεια των οστών που πιθανόν ήταν καρκίνος έχει βρεθεί σε οστά δεινοσαύρου ηλικίας 80 εκατομμυρίων ετών, ο δε ηλικίας 500.000 ετών άνθρωπος της Iawa (1891) παρουσίαζε όγκο μηριαίου οστού. Σε Αιγυπτιακούς παπύρους περιγράφονται εγχειρήσεις για την θεραπεία του καρκίνου, ενώ ο Ιπποκράτης αναγνωρίζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του και τον ξεχωρίζει από παρόμοιες ασθένειες. Στις μέρες μας διαγιγνώσκονται περισσότεροι καρκίνοι και φαίνεται να εκδηλώνονται πιο συχνά επειδή οι άνθρωποι ζουν περισσότερο και ο καρκίνος παρουσιάζεται με αυξημένη συχνότητα στους ηλικιωμένους. Επίσης, λόγω της ολοένα και πιο ευρείας διάδοσης ανθυγιεινών τρόπων ζωής. Σύμφωνα με στοιχεία της έκθεσης για τον καρκίνο σε όλο τον κόσμο του International Agency for Research on Cancer (IARC) της ΠΟΥ το 2020 θα εμφανίσουν κάποια κακοήθη νεοπλασία 15 εκατομμύρια άνθρωποι έναντι 10 εκατομμυρίων το 2000. Επίσης στο 1/3 των Ευρωπαίων πολιτών θα διαγνωστεί καρκίνος κάποια στιγμή στην ζωή τους, ενώ το 25% από αυτούς θα πεθάνει από την ασθένεια αυτή.
Είναι αποδεδειγμένο ότι ορισμένες μορφές καρκίνου μπορούν να προληφθούν, ενώ άλλες θα ήταν δυνατό να θεραπευθούν εάν είχαν ανιχνευθεί νωρίτερα όπως τονίζεται στην παραπάνω έκθεση. Ο καρκίνος αποτελεί σήμερα την δεύτερη, κατά συχνότητα, ομάδα αιτιών θανάτου στον Ευρωπαϊκό πληθυσμό ηλικίας 35-64 ετών, μετά τις καρδιαγγειακές παθήσεις.
ΕΛΑΤΤΩΝΕΙ Η ΑΣΠΙΡΙΝΗ
ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ;
Η ασπιρίνη φαίνεται ότι είναι αποτελεσματική στη μείωση της συχνότητας των αδενωμάτων του παχέος εντέρου και του καρκίνου του παχέος εντέρου (CRC), ειδικά εάν χρησιμοποιείται σε υψηλές δόσεις για περισσότερο από 10 χρόνια. Παρ’ όλα αυτά οι πιθανές παρενέργειες μιας τέτοιας πρακτικής απαιτούν προσεκτικό χειρισμό από ιατρικής πλευράς.
Επίσης, περίπου την ίδια δράση φαίνεται ότι παρουσιάζουν και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (NSAID). Επιπλέον, χρειάζεται περαιτέρω αξιολόγηση της σχέσης κόστους και αποτελεσματικότητας της χημειοπροφύλαξης με ασπιρίνη. Αυτά είναι τα αποτελέσματα που δημοσιεύθηκαν στο Annals of Internal Medicine από την C. Dube και συν. και είχαν προκαλέσει μεγάλη συζήτηση στην ιατρική κοινότητα παγκοσμίως.
Στα πλαίσια της χημειοπροφύλαξης του CRC με ασπιρίνη εντάσσεται και κλινική μελέτη, χρησιμοποιώντας την «σούπερ» ασπιρίνη (NO-ASA) στη Νέα Υόρκη, στην οποία συμμετείχε ενεργά και ο συνεργάτης του Athens Colorectal Group, ο χειρουργός Γ. Τσιούλιας
ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Σύμφωνα με την εθνική στατιστική υπηρεσία, σε έρευνα που διεξήχθη στον τομέα κοινωνικής πρόνοιας και υγιεινής παρατηρήθηκε ότι από τους 494,843 ασθενείς που είχαν νοσηλευτεί σε νοσοκομεία και κλινικές στην περιοχή της Αθήνας, οι 55,316 έπασχαν από διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος. Όσο οι διαταραχές αυτές γίνονται όλο και πιο συχνό φαινόμενο, τόσο πιο σημαντική και απαραίτητη αποδεικνύεται η ψυχολογική υποστήριξη των ασθενών αυτών.
Σε μεγάλη έρευνα που διεξήχθη (Hellbom) σε 525 ασθενείς οι οποίοι είχαν διαγνωστεί με νοσήματα όπως καρκίνος του ορθού, καρκίνος του στομάχου, καρκίνος του προστάτη και καρκίνος του μαστού, χρησιμοποιήθηκε ψυχολογική υποστήριξη για πάνω από 2 συνεδρίες (συγκεκριμένα γνωσιακές - συμπεριφορικές τεχνικές θεραπείας) με στόχο να μειωθούν τα συναισθήματα άγχους και κατάθλιψης, να αυξηθεί το συναίσθημα ελέγχου της κατάστασης της υγείας τους και να ενισχυθεί η ενεργός συμμετοχή τους στην θεραπευτική διαδικασία, κατά τη νοσηλεία τους και κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπευτικής αγωγής. Μετά την ολοκλήρωση της έρευνας οι περισσότεροι ασθενείς δήλωσαν ότι κατά την διαδικασία της ψυχολογικής υποστήριξης, μπόρεσαν να εκφράσουν όσα ένιωθαν σχετικά με τη κατάσταση της υγείας τους (συναισθήματα άγχους και κατάθλιψης), ότι ο αριθμός των συνεδριών ήταν επαρκής και ότι η ψυχολογική παρέμβαση ήταν πολύ σημαντική τη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής τους.
«Καλή ψυχολογική κατάσταση σημαίνει καλή λειτουργία του εντέρου»
ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ
ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες που ανακοινώθηκαν στο DDW, η δυσκοιλιότητα αποτελεί πλέον ένα μεγάλο πρόβλημα των ανεπτυγμένων κοινωνιών. Σε επιδημιολογικές μελέτες η συχνότητα φτάνει το 18% στις ΗΠΑ και το 10% στην Ευρώπη. Σύμφωνα με το Ελληνικό Ινστιτούτο Γαστρεντερολογίας (ΕΛ.Ι.ΓΑΣΤ), στην Ελλάδα φτάνει το 16% και 1 στους 5 Έλληνες έχει εμφανίσει δυσκοιλιότητα έστω και μια φορά στη ζωή του. Είναι συχνότερη σε γυναίκες, σε άτομα μεγάλης ηλικίας, σε δημόσιους υπαλλήλους, σε παχύσαρκους αλλά και σε πολύ αδύνατους ανθρώπους.
Οι κυριότεροι λόγοι εμφάνισής της είναι οι σύγχρονες διατροφικές συνήθειες (ελαττωμένη κατανάλωση φυτικών ινών), το συνεχές έντονο άγχος και η περιορισμένη άσκηση.Επίσης, η δυσκοιλιότητα μπορεί να συμβεί σε διάφορες παθήσεις, μετά τη λήψη φαρμάκων, στην κύηση αλλά και στην εμμηνόπαυση. Ξαφνική δυσκοιλιότητα μπορεί να συμβεί σε ταξίδια, διακοπές η αλλαγές εργασιακού περιβάλλοντος. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν οφείλεται σε κάποιο οργανικό αίτιο.
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΕΥΕΡΕΘΙΣΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ - ΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΟΛΙΤΙΔΑ
Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου που αναφέρεται και σαν σπαστική κολίτιδα, ιδιοπαθής δυσκοιλιότητα η νευρογενής διάρροια είναι μία κινητική διαταραχή της λειτουργίας του κατώτερου πεπτικού και εμφανίζεται κυρίως σαν αλλαγή του ρυθμού κένωσης του εντέρου με διάρροια ή δυσκοιλιότητα και κοιλιακό πόνο. Η συχνότητά του είναι αρκετά υψηλή στον γενικό πληθυσμό και υπολογίζεται στο 25 – 30% των ατόμων που προσέρχονται στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων ενώ η απώλεια σε εργατικές ώρες προσεγγίζει εκείνη των πασχόντων από κοινό κρυολόγημα. Επίσης, στην Ασία εντοπίζονται τα υψηλότερα ποσοστά.
Παρουσιάζεται συχνότερα στις γυναίκες παρά στους άνδρες, ηλικίας 20 - 50 χρόνων σε σχέση 2:1, υψηλού μορφωτικού και κοινωνικού επιπέδου ενώ η διαδρομή του είναι χρόνια και χαρακτηρίζεται από περιόδους έξαρσης και ύφεσης. Το 25% των πασχόντων δεν κάνει απολύτως τίποτα για το πρόβλημα αυτό.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΙΜΟΡΡΟΪΔΩΝ
ΜΕ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΠΕΡΗΧΩΝ (ΤΕΧΝΙΚΗ HAL/RAR)
Μέχρι την ηλικία των 50 ετών σχεδόν ο μισός πληθυσμός έχει υποφέρει έστω και μια φορά από αιμορροΐδες. Μέχρι τώρα έχουν δοκιμαστεί και εφαρμοστεί διάφορες επεμβατικές μέθοδοι για την αντιμετώπιση των αιμορροΐδων, όπως σκληροθεραπεία, ελαστικοί δακτύλιοι, κρυοθεραπεία, φωτοπηξία, διαστολή, σφιγκτηροτομή και αιμορροϊδεκτομή με συρραπτικά εργαλεία. Παρά την σημαντική βοήθεια πολλών από τις προαναφερθείσες τεχνικές στη χειρουργική θεραπεία των αιμορροΐδων, εξακολουθούν να υπάρχουν προβλήματα αποτυχίας, έντονου μετεγχειρητικού πόνου, κόστους αλλά και επιπλοκών. Με στόχο την ελαχιστοποίηση έως και την εξαφάνιση του πόνου κατά την χειρουργική θεραπεία, αναπτύχθηκε στην Ιαπωνία και εξελίχθηκε σε Αυστρία, Γερμανία και Ελβετία μια νέα ελάχιστα επεμβατική τεχνική χωρίς γενική αναισθησία, τομές και πόνο. Η επέμβαση με την ειδική συσκευή των υπερήχων είναι εύκολη, σύντομη και απολύτως ασφαλής για τον ασθενή σε σχέση με τις τωρινές εφαρμοσθείσες μεθόδους. Με την ειδική συσκευή των υπερήχων εντοπίζουμε με ακρίβεια τις θέσεις των αιμορροϊδικών αρτηριών και σταματάμε την παροχή αίματος στις αιμορροΐδες βάζοντας μερικά εσωτερικά ράμματα ώστε να σταματήσει η τροφοδοσία των αιμορροΐδων με αίμα και να συρρικνωθούν. Η μέθοδος έχει ήδη εφαρμοστεί με μεγάλη επιτυχία και στην αιμορραγία. Ο πόνος είναι από ελάχιστος έως ανύπαρκτος, η δε επέμβαση διαρκεί περίπου 30 λεπτά. Ο ασθενής μπορεί να εξέλθει μετά από λίγες ώρες και τα μέχρι τώρα αποτελέσματα είναι άριστα.
«Οι υπέρηχοι βελτιώνουν την ακρίβεια και την αποτελεσματικότητα ενώ μειώνουν τον πόνο της χειρουργικής θεραπείας των αιμορροΐδων».
ΤΕΧΝΙΚΗ HAL/RAR